#Inicjatywa Pracownicza

Rozpinam namiot i wychylam głowę. W ocienionym rogu Małego Dziedzińca siedzi grupa chłopaków. Przeciągając się, podchodzę do nich. „Ameryka zbombardowała w nocy Iran” – mówi Staszek. Jest miesięcznica okupacji Uniwersytetu Warszawskiego.

W sytuacji stale rosnących cen najmu na rynku prywatnym stwierdziliśmy, że nie możemy stać z założonymi rękami – pisze Dawid Małecki, opisując przygotowania do okupacji krakowskiego akademika Kamionka.

Ogólnie można powiedzieć, że przyjęliśmy strategie stosowane przez związek na terenie zakładów pracy, ale zaadaptowaliśmy je do uczelni – Gabriela Wilczyńska i Monika Helak rozmawiają o ewolucji ruchu studenckiego w Polsce.

Esencją realnej zmiany społecznej nie jest karnawał, a ciężka codzienna robota – budowanie struktur, troska o zaplecze materialne, tworzenie procedur i instrukcji, które pozwolą rozwiązywać sprawniej problemy w przyszłości – reportaż Aleksandra Sławińskiego z kolejnej udanej okupacji polskiego ruchu studenckiego.

„Jowita zostaje. Historia 10 dni ruchu studenckiego” opisuje walkę zakończoną sukcesem. Jest to szczególnie istotne, jeśli weźmiemy pod uwagę specyficzną tendencję lewicy do organizowania pamięci wokół porażek, którą Enzo Traverso nazwał „lewicową melancholią”.

Uzasadniona nieufność do rządzących elit to jedno, a trudność momentu wygranej to drugie. Ta ostatnia sprawa ma kapitalne znaczenie dla wszelkich ruchów posługujących się taktyką akcji bezpośredniej – esej Soni Burdyny, jednej ze studentek uczestniczących w okupacji akademika Jowita, działaczki młodzieżowych struktur OZZ Inicjatywa Pracownicza.