#populizm

Populizm lewicowy jest populizmem dlatego, że żąda sprawdzenia niesprawdzonych możliwości. Trawestując Freirego: odpowiedź na ucisk nigdy nie jest bardziej brutalna od samego ucisku – mówi Piotr Stańczyk w rozmowie „Jest szansa dla miliarderów”.

Sympatia, którą konserwatywny establishment wydaje się obecnie obdarzać Paglię i jej „córki” (…) wynika z wciąż żywego kompleksu Sontag, na który od dekad choruje zachodnia prawica – szkic Weroniki Mazurek wokół dzienników Susan Sontag.

„Perkins pisze nienaukowo, upraszcza złożone procesy gospodarcze, oferuje jednak syntezę globalnej polityki imperializmu, której wnioski nie odbiegają istotnie od prac cenionych badaczy. Jeżeli chcemy mieć w Polsce lewicę inną niż akademicka, musimy nauczyć się takie książki cenić” — recenzja Huberta Walczyńskiego z książki Johna Perkinsa „Hitman. Nowe wyznania ekonomisty od brudnej roboty”.

Gdyby autorzy opisali realnie istniejące ruchy i ich strategie – związki zawodowe, organizacje lokatorskie, feministyczne, ekologiczne czy jakiekolwiek inne – wówczas ich nawoływania do samoorganizacji brzmiałyby może nieco wiarygodniej, a nie wywoływały, jak w obecnej formie, pobłażliwego uśmiechu.

Nowa książka Chantal Mouffe zaczyna się od cytatu z Machiavellego, który głosi, że „ludzie mogą pomagać fortunie, ale nie mogą jej się sprzeciwiać”. Na tym polega problem z tezami autorki: zdezaktualizowały się, zanim mogliśmy je przedyskutować – recenzja „W obronie lewicowego populizmu”