#szkoła

Człowiek znacznie rzadziej widzi i poznaje przedmiot, niż mu się wydaje. Najczęściej dostrzega tylko to, co wie z cudzych słów, gdyż w istocie nie styka się z nim samym – Ewald Iljenkow w eseju „Wokół pojęcia »działalności« i jego znaczenia dla pedagogiki”.

Wychowanie nie powinno przystosowywać człowieka do tych warunków życia, które są niedoskonałe i mają być zmienione – Bogdan Suchodolski o wychowaniu i uspołecznieniu kultury.

„Walnęłam w końcu emocjonalną przemowę o dzieciach z XIX wieku, które nie mogły się uczyć i w wieku trzech lat szły do pracy, w której czyściły kominy zawieszone na sznurach przez kominiarza albo w koszach na plecach nosiły węgiel w kopalni. Rozbójnik tak zmotywowany szczęśliwie dobrnął do końca zadań” – pamiętnik matki.

„Kiedy usiadłam do komputera – zalew maili. Głównie uczniowie, którzy obudzili się z pandemicznego letargu, zagrożeni nieklasyfikowaniem albo jedynkami: „co mógłbym zrobić, żeby poprawić oceny? proszę pilnie o odpowiedź”. Mam ochotę gryźć i pluć” – pamiętnik nauczycielki.

„Zamykam oczy. Tak buntuje się ciało na usługach systemu. Specjaliści nie potrafią ustalić – / zasypiam czy tracę przytomność. / Zmęczone neurony kulą się wtedy w sobie, wycofują dendryty. Tak to sobie wyobrażam”