Weronika Mazurek

Jakkolwiek cieszy decyzja wydawnictwa o przedstawieniu Davis polskim czytelnikom – chciałoby się wykrzyknąć: w końcu! – trudno wyzbyć się rozczarowania, że nie nastąpiło to w formie przekrojowego wyboru jej prozy – recenzja „Asortymentu strapień” Lydii Davis.

Sympatia, którą konserwatywny establishment wydaje się obecnie obdarzać Paglię i jej „córki” (…) wynika z wciąż żywego kompleksu Sontag, na który od dekad choruje zachodnia prawica – szkic Weroniki Mazurek wokół dzienników Susan Sontag.