#Instytut Badań Literackich PAN

Proszę o rozpięcie mojego operacyjnego prochowca, wyszarpanie spod niego okalającego mnie, olbrzymiego, elastycznego tabletu i wsadzenie go w żabki mych dłoni, bym z niego melorecytował, co będzie się działo dalej w niniejszej recenzji „Sztuki geniuszu Traktatu o koncepcie” Baltasara Graciána.

„Jednym z najważniejszych słów kluczy tej twórczości wydaje się kwestia odpowiedzialności za losy tych, nad którymi dzięki awansowi zyskało się symboliczną lub realną władzę” – rozmowa wokół „Czy to temat?”, zbioru dramatów Zofii Posmysz.

Gdzie jest ta zwrotnica w życiu ludzkim i jak człowiek ma wiedzieć, że to właśnie to, głupstwo jakieś, coś je już przestąpił bez możności zawrócenia? Dlaczego nie ma semaforów, które by ostrzegały?