#Karol Marks

Czy Kluge wciąż jest marksistą? Czy był nim kiedykolwiek? I co „bycie marksistą” miałoby dzisiaj oznaczać? – esej Fredrica Jamesona o „Nowinach z ideologicznego antyku” Alexandra Klugego i notatkach Siergieja Eisensteina do adaptacji „Kapitału”.

Kino „antyczne” kręciło jedno zdarzenie z wielu punktów widzenia. Nowe montuje jeden punkt widzenia z wielu zdarzeń – wybór notatek Siergieja Eisensteina z lat 1927-1928.

Emancypacyjny projekt Świrszczyńskiej zakorzeniony był w porewolucyjnej tradycji socjalistycznej, która walkę o prawa kobiet dostrzegała w upolitycznieniu pracy reprodukcyjnej, zaś równość kobiet nierozerwalnie wiązała ze zmianami stosunków społecznych.

Hegel usiłuje zamaskować wyrwę negatywności, którą w projektowanym przez niego gmachu nowoczesnego państwa spowodowały motłoch i wojna. Robi wrażenie przestraszonego radykalizmem i wywrotowością swojego odkrycia – rozmowa z autorem książki „Wojna i motłoch. Sprzeczności nowoczesne w filozofii Hegla”.

Dawne zmagania między detournement a komercjalizacją, pomiędzy subwersywnością i asymilacją są już przebrzmiałe. To, z czym mamy obecnie do czynienia to nie włączanie treści, które wcześniej zdawały się posiadać wywrotowy potencjał, lecz raczej ich prefabrykowanie: wyprzedzające formatowanie i kształtowanie pragnień, aspiracji oraz nadziei kultury kapitalistycznej.

Krytyka kapitalizmu dokonywana przez Katarzynę Czeczot i Michała Pospiszyla w „Romantycznym antykapitalizmie” może być trudna do zaakceptowania nie tylko dla zwolenników kapitalizmu, lecz także dla wielu jego lewicowych adwersarzy wychowanych w tradycji modernistycznej.

We wstępie do „Manifestu” można spokojnie zamienić „komunizm” na „feminizm”, a wnet wszystkie potęgi połączą się przeciw niemu: papież i prezydent, konserwatyści i liberałowie, radykałowie i policjanci. Czy znaczy to, że feminizm jest potęgą? – piszą Teresa Vatter i Piotr Puldzian Płucienniczak

„To sprawczość, kontakt z odbiorcą warunkują język i styl manifestu. To tekst, który istnieje po to, by wyjść poza tekst” – rozmowa o „Manifeście komunistycznym” na tle dwudziestowiecznych manifestów awangardowych.