varia poezja

Zestaw niepublikowanych dotychczas przekładów dziewięciu wierszy nowojorskiego poety w przekładzie Macieja Oleksego.

Dwa wiersze Filipa Matwiejczuka.

„Podczas spotkania autorskiego prowadząca pyta poetkę, / gdzie była, kiedy pospiesznie pisała wiersze wojenne / i co zrobiła, żeby zaprzestać zbrojeniu kolonizatora.” — zestaw wierszy Julii Niedziejko.

„Jak wypalisz, podyktuję ci / wiersz, dobrze? / Niełatwe życie ma serce / osiadłe na wydmach” – fragment poematu Darka Foksa korespondujący z tematem numeru.

„Mam 18 lat, drugi miesiąc mieszkam w Antwerpii / u rok starszego kuzyna, jego dziewczyna wyjechała do Polski / więc korzystamy z wolności, idziemy na prostytutki” – wiersze z nowej książki Adama Kaczanowskiego.

„Nareszcie wszyscy się tu spotykamy: / przedmieścia, zachodnia, nora chwiejnej moralności” – wybór wierszy Amiriego Baraki (LeRoia Jonesa) w tłumaczeniu Karola Poręby.

„Pierwsze zdanie karmi się wszystkim. / Zaczyna od spalonego początku, / przechodzi przez wykarczowany koniec, / by ostatecznie osiąść dokładnie w połowie” – poemat Wojciecha Kopcia.

„powiedz: »niczego / nie ma, oprócz konieczności« – / zobaczysz ogniska, idiomy wojny, najpewniej” – wiersz Marii Klinowej w tłumaczeniu Katarzyny Roman-Rawskiej.

„wkroczyłyśmy do nowego i nienaruszalnego świata / i pieprzyłyśmy się tak mocno, że zamierał czas / nowa macierz / różowa wulwa / nowej utopii” – wiersz Lolity Agamałowej w tłumaczeniu Katarzyny Roman-Rawskiej.

„śpiewam piosenkę o pielęgnacji odruchu / pod szczecińskim sklepieniem / na łemkowskim klepisku / wśród krakowskich rekwizytów / słabnąc od ich blasku / przylegając z ulgą do białych ścian” – wybór wierszy Przemysława Suchaneckiego z tomu „na rogu”.

„język krzywi się i / wypuszcza coś spójnego. / świat milczy / minutą / ciężkiej broni” – cykl poetycki Galiny Rymbu w tłumaczeniu Katarzyny Roman-Rawskiej.

Zestaw pięciu wierszy – „Antonioni”, „Gierson”, „Warhol”, „Kurosawa” i „Godard” – autorstwa szkockiego poety, Edwina Morgana w tłumaczeniu Karola Poręby.

„Telewizor gra w dużym pokoju. / Rodzice w kuchni przygotowują coś ekstra” – wiersze z tomu „Wielki ping-pong”.

„Zawsze jest sezon, który/Nie ma co jeść, on rozbiera tę/Lub to, co przywieje mu wiatr/Nie można się temu opierać/Zostałaś bez jabłek bez skóry bez skórki” – poemat „Dziewczynki bez ubrań” Marii Stiepanowej w tłumaczeniu Katarzyny Roman-Rawskiej.

tyle jebałem się z przeszłością, że nie mam już siły na przyszłość, bowiem płynie przeze mnie tybr, z którego wyłowicie martwego osła.

„Tylko składałem w głowie wiersz. / Nagle odkryłem, nie jestem w tym sam” – cztery wiersze Ivana Davydenki.

„Pewien mężczyzna spływa rzeką Missouri / w olbrzymiej wydrążonej dyni, / kiedy siedzę przy ogromnym oknie / niewielkiej biblioteki i zastanawiam się / nad sprzecznym wewnętrznie pojęciem anarchokapitalizmu” – trzy wiersze Marcina Czerkasowa.

„Najpierw nic nie wydaje się ideologią. / Potem wszystko wydaje się ideologią” – wiersze Natalii Malek z jej najnowszego zbioru wierszy pt. „Obręcze”.

„Siadam/ na kamieniu, / który widać / ze wszystkich okien, / żeby nabrać sił, / zanim jeszcze dziś / opiszę najpiękniejszą / chwilę w moim życiu, / wykuję na blachę / motta, by je/ powtarzać / latami, bo po to też są, / a przed nocą odkopię / te wszystkie książki / o końcu sztuki, / które były ci potrzebne / na sobotnie zajęcia”

„Czy każde zdanie, w którym pojawia się słowo robotnik / Jest zdaniem socjalistycznym?” – wiersze Bertolta Brechta w przekładach Ryszarda Krynickiego.

„O, biały popiele zorzy / nad polami! / O, biały popiele / zorzy nad polami!” – pięć wierszy w przekładach Katariny Šalamun-Biedrzyckiej.

„Dobre momenty / na robienie wpisów / do Księgi Wpływów minęły. / Od kiedy trwa wojna, / mamy czasy wypływów”

„Niebo gładkie jak stół, nagie jak kość. / Codziennie trwają święta, dlatego tkwimy / poza czasem. Nie wmawiaj sobie, że jesteś / kimś innym, masz w sobie raj, a więc i piekło”

„słońce znów wstało, ziemia się zapadła / niosę zapasy w łusce słonecznika / na to co piszesz powinnaś uważać / życie nas czeka, jeszcze będzie potem”

„przejęcia: paznokcie nosić krótkie jak międzywojnie / będziesz i włosy mieć rzadkie jak bezkrólewie – a ty // z nich w marszu zdołałaś zapleść warkocze / krok po kroku, nasionami wyścielić ziemię”

„Dworzec Gdański o siódmej dwanaście, o siódmej / dwadzieścia siedem chłopak w metrze Stare Bielany, / jego włosy gejmerski błękit, jego włosy stare okładki / Balzaca, jego włosy paszport innego państwa, jego prawe ucho kolczyk / piękny i pęknięty jak odmowa pracy”

„pani z depeesu na wilczaku / zapytana czy nie brakuje / im pacjenta mówi: komplet // staruszek znaleziony pod muralem / na sto lat niepodległości odpowiada / kierowcy ubera: priviet i haraszo”

„W kancelarii prawnej siedział za biurkiem młody facet / Bezradnie obracający w rękach przesłonięty / Oparciem obrotowego krzesła młynek modlitewny – / W pierwszych dniach wojny rosyjsko-europejskiej / Spotkać w Oleśnicy buddystę!”

„Nienawidzę wojny / Jebanej kurwy / Będę jej skakać po ryju / Głupim / I strzelać do niej z czołgu / Aż zdechnie”

„pada grad pada grad pod nim / ty i ja w skroniach schronach / pada dzwon pada dom / padasz ty padam ja śnieg spadnie / i nie zakryje niczego”

„wszyscy – włącznie z tobą – / jesteśmy niepoprawnie uśmiechnięci / a później wychodzimy na słońce bez ciebie / bo ty przecież nie żyjesz”

„Nie był gotowy na taki wrzask ścian, a / zastał go mimo to w alchemicznym kotle, / tak gorącym, że opary skropliły się w pustych kuflach. / Jesteśmy różni – ta myśl maluje próżnię, / Każe was mocno ścisnąć, aż zapiera dech”

„W tyglu migracji i wojen / zakładam miękkie szaty / jedwabne zamiast skór wilczych. / Podwójne helisy nakręcam i oliwię. / Telomerowe / łańcuchy w kryptach”

„Kiedy mówisz, to czy nie łapiesz / strug siana i szybko ich nie wiążesz, / kogut, sonet, oddajesz utensylium / artystyczne lub świąteczne?”

„nasza ciała są piękne i silne / nasze umysły są silne i piękne / nasze serca”

„Piszczałki, maski, kubeczki, / kocie oczy, korony i świeczki. / Wszystko to w ciepłych barwach, opływające brokatem. / Wybraliśmy różowy balon i złotą wstążkę”

„Widziałem, jak kwiaty / kapały na rzęsy. / Słoneczniki wyrażały zgodę. / Poszedłem na dół, do salonu, / trzymałem się fotela i patrzyłem na ludzi. / Bałem się, że moja radiacja zabije ich” – trzy wiersze z tomu „Święto” (1974) w tłumaczeniu Katariny Šalamun-Biedrzyckiej.

„Obserwujemy łańcuchy pojęć, które tłuką się i hałasują / na granicy samozadowolenia, gdzie zwykle się erotyka rozwija. / Jakbyś przestał cyfryzować faksymile pieśni i wybrał mój numer./ Moglibyśmy przejść do rzeczy i wspólnie się zastanowić, / jakie pojęcia są tu zaangażowane”

„napisałem tyle wierszy / w których pojawia się matka / tyle niedobrych wierszy / po to by ukazać jej samotność / siedzieliśmy w kuchni letniej / o glinianej polepie / w której zawsze było mi najlepiej” – dziewięć wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

Dwa wiersze amerykańskiej poetki Natashy Trethewey w przekładach Jerzego Kamionowskiego.

„Gdzie podziały się jointy i plotki / o korupcji sportowców z Cleveland Browns, / co porabiają dzisiaj / szczebioczące / supporterki?” – sześć wierszy Grzegorza Wróblewskiego.

„Jestem dorosłą osobą / Mającą prawo głosu – domagam się bezwarunkowego pobytu / Na dachuraju” – dwa wiersze niemieckiej poetki dadaistycznej.

„Potężniejsze niż fragmenty / dziennika wydrapane na nieortodoksyjnych powierzchniach / prywatnej własności, zwykły proszek / strategiczne bankructwa … / »Radzę ci iść prosto do swojego brygadzisty i splunąć«” – wiersz Kevina Daviesa z tomu „Comp.” w przekładzie Małgorzaty Myk.

„I znowu oczy dwoją się i troją, / i znowu masz zezwolenie / tylko na płytką odkrywkę, / a chciałoby się szybów, sztolni / i całej reszty. Ręce opadają / na dno powietrza, powoli” – cztery wiersze Pawła Tomanka.

„nie da się pracować nastąpił / upadek pracy translatorskiej / nie przekłada się nic na nic i tylko jeden piksel na zepsutym ekranie / dalej śpiewa, że jest fajnie / a nie jest” – cztery wiersze Aleksandra Sławińskiego.

Pięć wierszy Jarosława Markiewicza.

„W tym tryumfalnym poczuciu, że wiemy, / który wiersz teraz czytamy, / choć nie mamy bladego pojęcia, co czytamy, / przeszkodziły nam jakieś typy w czarnym, które przyszły do księgarni, / by zrobić sobie foto, bo książki są tak ciekawym tłem” – wiersze Anji Golob w tłumaczeniu Katariny Šalamun-Biedrzyckiej.

„Plansze przestały mieć / dla nas znaczenie / Judhiszthira straty / Czas gotuje wszystkich / w olbrzymim kotle / Shanty Town” – sześć wierszy Grzegorza Wróblewskiego wraz z fotografiami autora.

„W barze Lam Kieu na Prokocimiu / kucharka przytknęła dwie butelki piwa do policzków. / Tylko jedna zimna” – cztery wiersze Krzysztofa Pietrali.

„na skrzyżowaniu Francuskiej i Zwycięzców obserwuję / dwóch dorodnych mężczyzn zapatrzonych w siebie. / mężczyzna 1 przesuwa po mężczyźnie 2 oddech / tak jak przesuwa się mebel w celu wyciągnięcia zabawki” – cztery wiersze Juliana Rosińskiego.

„Ganges… / Zanikające światła / Cukinie i / Ganges / Żyłeś tam / jak asceta?” – dziesięć wierszy Grzegorza Wróblewskiego z cyklu „Cukinie, wiersze dla Pufinka” wraz z fotografiami autora.

„Zamykam oczy. Tak buntuje się ciało na usługach systemu. Specjaliści nie potrafią ustalić – / zasypiam czy tracę przytomność. / Zmęczone neurony kulą się wtedy w sobie, wycofują dendryty. Tak to sobie wyobrażam”

Wiersze napisane przez Adama Kaczanowskiego dla darczyńców w świąteczno-noworocznej zbiórce na działalność „Małego Formatu” w 2020 roku.

Ty jej nie pierdol o Godardzie, tylko się ogarnij i następnym razem powiedz coś po naszemu. Ja w takich sytuacjach używam tego oto kawałka, co mi go kolega z wartowni dał” – fragment „Zrzutu” Darka Foksa.

„tam śnieg jest jak piach. / tam mrozi się krew w cudzych / żyłach. / nie jedź z nim w alpy, / stamtąd się nie wraca na czas. / tam czasem się gra / już na zawsze.” – trzy wiersze Wojciecha Brzoski

„czy to powszechne skrzywienie / dziwne zaciskanie w nosie coś / pomiędzy zapachem a dotykiem / dziwnie kojarzy się z chodnikiem / przed domem dziadków w Sopocie / gdzie mieszkałem i rozbiłem sobie/ kolano – kazano mi jechać prosto” – trzy wiersze Mieszka Lisieckiego

„Co u kobiety, / która pomyliła piorunochron / z kablem od internetu?” – pięć wierszy Dominika Bielickiego.

„widać wszystkie plomby jedzącej ten język / co się wydłuża nie po to by lizać / ale ssać szpik z żebra” – cztery wiersze Katarzyny Szaulińskiej.

„mężczyzna, który zaprosił mnie do siebie, kobieta, która tam jest, którą on uważa / za wyższą statusem (ode ‘mnie’), a ta myśl mu pochlebia / taki układ nadaje treść jego porządkowi społecznemu, który jest arbitralny” – fragment poematu „Nowy Czas” Leslie Scalapino w przekładzie Małgorzaty Myk.

„Norwid to lepszy numer, spojówka, / wykastrował się pomadą, widział Whitmana. / Ptifurki z jagnięcia, kamelie, bulwary. / Iskierka mu odchodzi. / Czy Norwid jechał metrem?” – cztery wiersze Kornela Koteckiego.

„gdzie są twoi aniołowie / kiedy przewracasz się po zolafrenie / i rozbijasz sobie głowę / (ludzie zaś powiadają że leżysz we krwi / po dopalaczach)” – cztery niepublikowane dotąd wiersze poety.

„paluszki i szyje dzieci zrodzonych z dróg powiatowych / rozkładam ostrożnie na koszulkach z napisem / i love polish folklor so badly / jesteście jednym krajem tak słyszałam” – cztery wiersze Antoniny M. Tosiek.

„Zmyłem się, nim zjechały tu gliny. / Bo musiały zjechać: odblaskowe kurtki świeciły jak / lampy uliczne, ze szpadli w wapieniu szły skry. / Poranny pociąg z mlekiem spóźni się dziś do Leeds” – trzy wiersze ze zbioru „Mało brakowało” w przekładach Jacka Gutorowa i Jerzego Jarniewicza.

„Kiedyś byłem szczupłym facetem. / I utyłem jak Elvis. / Mama, żona i Sendecki mówią: / Jaworski, ależ ty masz piersi” – sześć wierszy Krzysztofa Jaworskiego z książki „Ciąg Fibonacciego”.

„z werandy obserwuję lisa opuszcza / stajnię w pysku niesie ciche zwierzę / halny uderza w konary booskopów” – trzy nowe wiersze Małgorzaty Lebdy.

Trzy wiersze Hansa Magnusa Enzensbergera z książki „Spotkanie innego rodzaju” w tłumaczeniu Ryszarda Krynickiego.

„Jeśli odważyłbym się wrócić do dzieciństwa, to pod jednym warunkiem: że mogę je przemaszerować jeszcze raz” – przedruk siedmiu wierszy z tzw. „Psiej książki”.

„ojczyzno hipokrytko która nie czytasz / wiersza nie martw się wiersz / jest wliczony wżarty / w programowe korozje / w chwili chluby chwały archiwizuj / prześwietl się / no nie mów nie żartuj” – zestaw czterech wierszy.

„przez wieś jechałam na białym składaku – / błotnik dawał jakieś znaki jak pulchny ministrant / klekotkami w rezurekcję: sielska msza ku chwale / trzmieli, tłustego mleka i ciągnika z krztuścem” – zestaw trzech wierszy.

Każde przejście dokonuje we mnie głębokiej przemiany. W sypialni obudziłam się jako hinduska krowa, w salonie byłam rozerotyzowaną wdówką, w łazience rozpoznałam w lustrze cadyka, w przedpokoju smutnego montera routerów z UPC, po wyjściu z mieszkania szłam ulicą jako eko-mama. Nie trzymam się kupy.

„szczenięta pasterza zlizują srebro koloidowe. / ojcze jonowy / witaminizuj się. / sonar / szuka / układu łaknienia” – zestaw trzech wierszy.

“Nieznany ptak przycupnął / w nowym, milczącym cieniu. Z kobiety ubyło. / Chcą się zaprzyjaźnić? Chcą podarować jeden drugiemu / złudną stabilność gniazda?”– wiersze Veroniki Dianiškovej w przekładzie Zofii Bałdygi

„poranki to rozdwojone końcówki włosów/powinny być skrócone pielęgnowane/pobudki zapakowane w pudełka” – pięć wierszy czeskiej poetki Emmy Kausc w tłumaczeniu Zofii Bałdygi.

Wybór wierszy Johna Ashbery’ego, Joshui Clovera oraz Henriego Cole’a w przekładach Jacka Gutorowa, pochodzących z antologii „Oko wie lepiej”.

„Sukces jest najsłodszy dla tych / Którym nie był dany. / Żeby docenić nektar / Trzeba być spragnionym.” – zestaw wierszy w przekładach Krystyny Lenowskiej.

Dwa wiersze Johna Ashbery’ego z tomu „The Tennis Court Oath” (1962) w przekładach Przemysława Suchaneckiego.

„z Formuły 1 zniknęły grid girls / dziewczyny z prostej startowej w tych / błyszczących ubrankach uśmiechnięte / hostessy z białymi / tyłkami / zwane także / dziewczynami z parasolkami / to jakby zabawne / składamy parasolki Pirelli / i rozkładamy czarne” – trzy nowe wiersze Joanny Oparek.

„(…) Bolesław Chrobry nigdy nie mył garów / dlatego jestem lepszy od wszystkich królów Polski / którzy z lęku przed starością, chorobą i śmiercią / chowali się w zamczyskach gdy moi przodkowie / zbierali przyziemne owoce” – zestaw wierszy Przemysława Suchaneckiego.

„W przedszkolu dzieci ćwiczyły całusy / z kubków językiem wybierając kulki” – zestaw wierszy Miłosza Waligórskiego.

„pali się moja panno! / film butny mi ściemniał że widział jak mnie goni animacja antonisza / uratowała mnie połyskliwa skóra w której żyję / nie tak wyobrażał sobie party przy świecach” – trzy wiersze Pawła Harlendera.

„Idea koszykówki / żywi się ciałem, jego mięśniem i kością. / Oto mój rucker park, mój niepewny crossover” – zestaw czterech koszykarskich coverów Tomasza Bąka.

Zestaw czterech niepublikowanych wierszy Patryka Kosendy.

Dwa niepublikowane dotąd wiersze Natalii Malek.

Osiem wierszy Miklavža Komelja z tomu „Hipodrom” w przekładach Adama Wiedemanna.

Zestaw czterech wierszy Aleksandra Trojanowskiego.

Zestaw siedmiu wierszy poety w przekładach Miłosza Biedrzyckiego i Rafała Wawrzyńczyka.

Zestaw czterech wierszy włoskiego poety w przekładach Grzegorza Franczaka.

Zestaw czterech niepublikowanych wierszy poety.

Zestaw trzech wierszy poety.

Zestaw trzech wierszy Marii Komornickiej/Piotra Odmieńca Własta w wyborze Brygidy Helbig

Poemat z niepublikowanej książki „F/A-18C i inne wiersze” Marcina Świątkowskiego.

Zestaw jedenastu wierszy Dominika Bielickiego z tomu „Pawilony” wydanego przez Fundację im. Tymoteusza Karpowicza.

Zestaw pięciu wierszy Rafała Wawrzyńczyka.

Fragment debiutanckiego zbioru „Kokosty” Łukasza Kaźmierczaka / Łucji Kuttig, zwycięzcy XXIII Konkursu im. Jacka Bierezina.

Zestaw siedmiu wierszy Marcelego Szpaka.

Premierowy zestaw 3 wierszy Joanny Oparek.

Osiem niepublikowanych wierszy Małgorzaty Skałbanii.

Prezentujemy osiem niepublikowanych dotąd wierszy Roberta Ryby Rybickiego.

Debiutancki poemat Pawła Śmiałka.

Cztery niepublikowane dotąd wiersze poety.